ZEHİR
Öyle zamanlar var ki susup susup içinize atıyorsunuz. Söylemek istediğiniz ama söyleyemediğiniz, söylemediğiniz birçok şey içinizde birikiyor. Sonra zamanla bu içinizde biriken söylenmemiş sözler adeta zehir etkisi yaratıyor. Vücudunuz buna tepkiler veriyor. Geceleri uyuyamıyorsunuz, uykunuzda dişlerinizi sıkmaya başlıyorsunuz. Bazı zamanlar kendinizi karşınızda o varmış gibi içten konuşur halde buluyorsunuz. Şizofren mi oluyorum acaba diyorsunuz. Yok henüz o safhada değilsiniz. Daha çok kızgınlıktan oluyor bunlar. İçten bir sürü monolog geçiyor. Hatta hayalinizde birilerini dövüyorsunuz. Hâlbuki bir söyleyecek yer ve mekân bulsanız, bir karşılaşsanız neler dersiniz. Mesajla da olmuyor ki. Yüz yüze söyleyeceksin ki tesirini göresin söylediklerinin. El kol hareketleriyle pekiştir kurduğun cümleleri ve hatta sesini yükselt kimi yerlerde ki anlasın. İçten içe kinleniyor öfkeleniyorsunuz dimi yapmayın valla zararı size bunun. Bırakın ya söylemeyin gitsin söyleseniz ne anlar. Anlaya...